Franuś- za Tęczowym Mostem ;(

Smutek, łzy, żal, ale i ulga- bo wiem, że już nie cierpi. Nie zrozumie ten, kto nigdy nie miał zwierząt. Zostało pare zdjęć, krótki film nagrany telefonem komórkowym i przede wszystkim wspomnienia, bo nigdy nie zapomne tych malutkich łapek wyciągniętych po płatki kukurydziane i jego minki, gdy je pałaszował. Mój mały przyjaciel... Mam nadzieję, że teraz biega sobie szczęśliwy za TM, bo wierzę, że takie niebo istnieje. A jeszcze tak niedawno Wam go pokazywałam...